donderdag 30 september 2010

Veluwe Bronst

Gert Jan , Bart , Loes en ik....Gaan vandaag ...( Woensdag 29 September) Wandelen....Nou ja wandelen ?...Fietsen en met de auto...  in het Nationaal Park de Hoge Veluwe..Om de bronst van de Edelherten mee te maken... Het park bestaat uit 5.400 hectare bos, heide, vennen en stuifzand. De bronstijd valt voornamelijk in de tweede helft van september tot begin oktober...Dus wat dat betreft...Een mooie tijd om naar de veluwe te gaan.
We horen in het bos...Bij de Wildbaan het burle van de Edelherten..
Als de boswachter ze komt voeren...duurt het even..Maar dan komen de eerste hinde's uit de dekking..
Het plaatshert volgt..want hij moet de roedel in de gaten houden ..zodat er geen één hinde naar zijn concurent over loopt.
Wat een geluid...dat burlen van de Edelherten....
Dit is het sterkste hert...En er zijn geen Edelherten meer die het er op wagen om hem uit te dagen..
Natuurlijk hebben ze het geprobeert.....maar zonder succes!
Want hij is het sterkst....en hij krijgt zo de vrouwtjes...
Gelukkig is het bij de mens anders geregeld.....Want anders had ik zeker op een houtje kunnen bijten :)
Dit is ongeveer de afstand tussen de mens (auto/fiets) ...en de herten.
De hinde's eten de appeltjes op die de boswachter gestrooid heeft.....
De mannetjes eten deze tijd niet...ze moeten alert blijven...
Want als een vrouwtje gedekt wil worden...Moet hij aan de bak..
Hij valt in deze periode ook behoorlijk af...
Burlen..en de boel bij elkaar houden...en je concurenten in de gaten houden....
Ja dat is zwaar werk...Dat gaat niet in je koude kleren zitten...
Na één jaar is een hinde geslachtsrijp...
En zoals de foto hierboven is duidelijk te zien dat het mannetje ruikt of ze wil paren.
Ze tilt haar bovenlip op, haar kop reikt naar omhoog en ze fleemt. De hinde wordt bestegen en daarna is ze, als alles goed gaat, vrij snel bevrucht.
De afstand tussen mens en dier op de Wildbaan...De afstand valt mee.
En met het mooie licht erbij..is inzoomen geen punt.
Bart .. Gert Jan...en Loes bij de Wildbaan....
Ik raak aan de praat met een man die deze omgeving goed kent..
Ook heeft hij veel interessants te vertellen over de Das..Boommarters..Herten..enz.
Hij is tevens een kenner van het AWD gebied...Want toen hij nog in Heemstede woonde..Kwam hij geregeld in de AWD....
Helaas miste ik ook zo een paar mooie momenten van de Edelherten.
Dit moet je een keer gezien hebben....Dit is zo mooi.
Als dit buitenland was..Dan gingen er veel Nederlanders naar zoiets toe....
En nu het zo dichtbij huis is....gaan we niet....
De vrouwtjes...Ook zij vechten hun strijd..Maar meer een strijd om de hiërarchie in de groep te bepalen..
(Dit noemt men Lepelen....Hoorde ik van René Smit via mail)
Bedankt René..altijd leuk om zoiets te horen/weten.
Meestal heeft een ouder vrouwtje de leiding..zij bepaald waar de groep heen gaat..
Dus het is niet zo dat het mannetje het bepaald wat de groep doet..Nee dat bepaald het dominante vrouwtje in de groep..
Zo geeft een hinde het ook aan of ze bereid is om te paren..En daar moet het mannetje dan maar op wachten....Dus ook hier heeft de vrouw het voor het zeggen :)
En hij ....Hij heeft het er maar druk mee..
Burlen..Vechten..Vlaggen..Flemen...En de boel goed in de gaten houden...
Maar hij schijnt het graag te doen :)
Het is een pracht van een dag...We zien wel een dertigtal hinde's..En een paar mannetjes..
Maar die wagen het niet om bij deze plaatshert in de buurt te komen..Ik had helaas geen koffie meegenomen..Want daar had ik op een gegeven moment wel trek in...
-
Een Luchtballon die over de veluwe gaat..Ik had daar wel eens iets over gelezen..
De ballonnen zijn verplicht op een hoogte van minstens 150 meter boven de Veluwe te vliegen, maar volgens Verwoerd wordt die regel massaal aan de laars gelapt. "Ballonvaarders vinden het blijkbaar leuk om vlak over de boomtoppen te razen....De gevolgen voor bijvoorbeeld zwijnen, herten, en reeën zijn groot. Ze schrikken van het kabaal van de gasbrander en de aanblik van de ballon..... Vervolgens slaan ze op de vlucht.
Wat een prachtig gewei hé!...
We hebben genoten...Maar voordat we dit schouwspel meemaakte..
Kwamen we hier en daar mooie paddestoelen tegen..
En die gingen natuurlijk even op de foto..
En met deze Vliegenzwam was ik wel blij...Want dit is mijn eerste dit jaar...
En een prachtige Sponszwam.

Het was een dag die je niet snel vergeet...Wat is dat geweldig om eens te zien...Die Edelhertmanetjes zijn zo imposant..De afstand viel me ook reuze mee...Ik had een grotere afstand tussen mens en hert verwacht.
En het zien van al die mensen met hun joekels van camera's...Dat is al een beleving op zich.
Kortom een geweldige dag...Mede door het gezelschap van GertJan Bart en Loes..
Ik ben ook heel benieuwd hoe hun foto's eruit zien.
Bent U net zo nieuwsgierig als ik...Houd dan deze site's even in de gaten.
 Gert Jan (Site: http://polsjes.blogspot.com/ ) 

dinsdag 28 september 2010

Laat je Verrassen in het AWD

Het is zo'n mooie tijd...( Bronstperiode) Je komt gewoon tijd te kort! Ik ga vandaag naar het AWD...Ja voor de Bronst..Maar ik laat me gewoon verrassen...(moest het even opzoeken..is het verassen of verrassen) En zie wel wat ik tegen kom. En in het AWD ligt er achter elke heuvel..struik..bosje een verrassing. Wat dat betreft is het AWD uniek.
En een heerlijk gebied om te wandelen. Velen van ons weten het al..en U ?...Bent U er al eens geweest?...Nee!.. Nou U weet niet wat U mist..Ga er nou eens gewoon heen..Eten en drinken mee..En gewoon een paar uurtjes lopen.
Ik zie in de weilanden rond het AWD één Ree..Maar hij schiet snel de dekking in....
En als ik het gebied "Donderhoek"doorkruist..kom ik deze Damherten tegen..
Links het "Eiland van Rolvers"...
En een Bonte Specht...
Er zijn hier ook Groene Spechten...Helaas heb ik die nog niet gezien...
Nog voor het "Eendenvlak"..kom ik dit mooie zwarte mannetje tegen..
Op de achtergrond enkele hinde's...
Deze damhert bevind zich niet in het lek (bronstplek)...Hij volgt een andere strategie..
Volgens een onderzoek van Langbein and Thirgood (1989) kunnen er drie strategieën onderscheiden worden:
1. Non-territoriaal paarsysteem; meerdere herten bij elkaar waarvan alleen de dominante zal paren, het vormen van haremgroepen, en de strategie waarin herten hindes in oestrus volgen.

2. Single territoria; strategie waarbij een enkel hert een territorium verdedigt, herten die zich tijdelijk ophouden langs paden waar veel hindes langs komen die op weg zijn naar bijvoorbeeld een lek.

3. Multiple territoria; gekenmerkt door lek vorming, waar twee of meer herten zich bij elkaar bevinden op een strategische plek (bijvoorbeeld een voedselrijke plek) en waar zij constant strijden om hindes te lokken.

Volgens Langbein and Thirgood (1989) wordt de keuze van strategie voornamelijk bepaald door de dichtheid van damherten in een gebied. Bij een lage dichtheid kiezen herten het non-territoriale paarsysteem, en bij een hoge dichtheid zijn er vooral veel leks (multiple territoria) aanwezig.

Deze laatste strategie, waarbij herten een lek vormen, blijkt in de meeste gevallen de meest succesvolle te zijn (Apollonio et al., 1992; Pélabon et al., 1999). ( bron: Jordi Segers )
De Zwarte damhert heeft mijn voorkeur...
Maar ook de lichtere damherten zijn mooi..
Wat een gewei hé..
Rond het bos kom ik deze hinde tegen..
Het "Eendenvlak"..
Even het bos in...Maar het is er te donker voor mooie foto's..
Het is er rustig...De damherten staan uit te rusten van de gevechten..Maar in het bos is te zien hoe ze te keer zijn gegaan...De grond lijkt wel geploegd..En overal zijn takken gebroken...
Ik loop nu verder...richting het het gebied "Kattenpan" ...
En ik doe hier een bakkie..
Ik zit op een stronk..Want de grond is nog nat...Maar of die stronk nou zo'n goed plan was..
Want als ik wat later opstaat is mijn broek behoorlijk groen van de algen.
Een konijntje...of een muis...Ik weet het niet..
Mischien moet ik het even vragen aan Jan Willem Tuinman..
Meesjes zie je hier volop....En als ik dan weer richting "Eendenvlak" wandeld .. zie ik dit donkere mannetje in zijn Bronstkuil....
Hij kijkt me aan..ik loop om hem heen..hij blijft in zijn kuil..
Nee..Die geeft hij niet zomaar op...
Vlak voor me zie ik een Vos..Hij had me natuurlijk niet verwacht van deze kant..En had alleen het pad in de gaten gehouden...Hij is duidelijk verrast!
Maar voor dat ik mijn camera op hem richt...gaat hij er vandoor..
Dit is natuurlijk veel leuker dan een tamme vos..
Hinde
Kraai Kauw...ik waag me er niet meer aan :)
Er zijn vandaag weer een hoop verrassingen in het AWD..
Een Spitser..Bekijkt de Bronst van een afstandje...
Hij moet nog even geduld hebben..Voordat hij wat gaat betekenen voor de bronst.
En de mannetjes rusten uit...Je ziet dat ze in de nacht veel kracht hebben verloren..
En deze heeft de bronst niet gehaald.
Ik weet niet wat dit is...
Maar ik wil bij deze even een nieuwe site introduceren..
Een site die nog niet zo lang bestaat maar wel heel veel aandacht schenkt aan de flora in het duingebied.
Zeker de moeite waard om eens te bezoeken....

Hi Henk
Bedankt voor je reactie op mijn nieuwe blog. Ik volg je wandelingen en die van een aantal andere AWD-bloggers al een tijdje. Leuk om te lezen en mooie foto's. Maar soms kan ik wel verbaasd zijn als ik dan lees: "een heerlijke lange wandeling, maar helaas niets gezien!"
Hoe zo niets gezien? denk ik dan. Zelf kom ik altijd tijd te kort: er is nog zoveel te ontdekken, zoveel vast te leggen, en het is elke week weer anders!

De planten die in het duin leven zijn meestal taaie overlevers, toegerust met dikke, behaarde, lichte bladeren en onopvallende bloempjes, geen schreeuwerige, opdringerige of romantische types, misschien dat ze daarom zo weinig aandacht krijgen. Het is leuk om niet alleen de namen bij de planten te zoeken, maar ook de wetenswaardigheden, mythes, legendes en bijgeloven over de plant. Zeg nou zelf, als je dat toch eenmaal weet, van die tipsy kramsvogels in de duindoornstruiken, dan kun je toch nooit meer zonder een glimlach om je mond naar die struiken kijken - sneaky struiken!

De levenscyclus van een plant kan een mooie fotoreportage opleveren: b.v. van het eerste gekrulde blad tussen de dorre varens tot het pad door de manshoge varens bij de Zilk, dat langzaam weer verkleurt naar
bruin en afsterft. Fascinerend is het bestuderen van minilandschapjes: b.v. een stukje zandverstuiving met een paar sprietjes helmgras, die de levensvoorwaarden scheppen voor nieuwkomers die op hun beurt weer de voorwaarden scheppen voor weer andere nieuwkomers. Je ziet het landschapje in de loop van de tijd veranderen - zoals ook in het groot het duinlandschap altijd in beweging is.
Moerasachtig, drassig gebied, ook fantastisch om een tijdje te volgen.
Mossen, korstmossen....

Als je eenmaal in de ban gekomen bent van de duinflora, kan het gebeuren dat je, zoals ik afgelopen zondag, op de grond ligt met je camera en ineens bemerkt van vanaf een duintop de damherten geïnteresseerd naar jou staan te kijken in plaats van omgekeerd. Als de damherten camera's zouden hebben............ ;)
Ik ben zo brutaal geweest te linken naar een pagina van jou waar je een rondleiding geeft door de AWD. Handig! De volgers-dingen moet ik nog opbouwen. Leuk dus als je me wilt linken en wat reclame wilt maken, zowel voor mij als voor de flora in de duinen. Damherten zijn prachtig, maar er is zoveel meer!
groet Albertine

En gelijk heb je...Albertine.....Er is zoveel meer..wat het AWD te bieden heeft..
Maar helaas ontbreekt de kennis wel eens...En dan is het fijn als er mensen zijn die net iets meer weten over b.v. Bunkers..Vleermuizen..Planten..Bomen..Insekten..Vogels..Mossen..ga zo maar door..
En nog een verrassing als ik het Panneland verlaat....Want er staan zes reeën in het weiland...Tegen het AWD..Wat een extra..
Ze staan wel heel ver...Maar ik ben er zeker blij mee..
Want de laatste tijd kwam ik maar weinig reeën tegen.