woensdag 30 juli 2008

AWD Vlinders Paddenstoelen Herten

Het is een warme dag en de meeste gaan dan ook naar het strand (ook mijn gezinnetje is naar het strand).
Nee niks voor mij al dat bakken in de zon. Ik kies ingang Panneland (Vogelezang),daar zijn nu veel paddestoelen en daar loop ik behoorlijk beschut onder de bomen (Oase had ook een optie geweest).
In de Zilk heb je meer open terein , daar moet je dan teveel in de zon lopen.
Mooie Zwam






Parasolzwam.

De grote parasolzwam (Macrolepiota procera) is een schimmel met een lange steel en grote hoed en heeft gelijkenis met een parasol vandaar ook de naam. Het is een veelvoorkomende soort die groeit op natte grasgebieden.
De parasolzwam is eetbaar....hopen dus maar dat iedereen ze laat staan.






















Daar zijn de damherten weer in het gebied Vinkenveld.
Ik benaderde ze rustig en ging op een afstandje op mijn hurken zitten , in eerste instantie liepen de jonge damhertjes weg.
Twee volwassen mannetjes bleven rustig en vertrokken niet.
Ze waren snel aan me gewend maar hielden me wel in de gaten.
Nog geen tien minuten later kwamen de andere damhertjes weer terug.



Dit is wel het mooiste fotootje van de herten.




Ik liet ze nu maar rustig achter en ging weer snel de verkoeling in (bossen)


Bont zandoogje
Hooibeestje
Groene vleesvlieg
Ganzen trekken over.
Ik kwam bij de uitgang en ondanks dat ik twee blikjes fris op had barste ik van de dorst.
Was blij dat waternet bij de uitgang een waterkraan had staan.

zondag 27 juli 2008

AWD Vroegertje

We vertrokken met z'n vijven om kwart voor zes bij Panneland en er stond toen één auto op het parkeerterein van Panneland-Vogelezang.
Het was een beetje heiig en alles was vochtig.
Eerlijk gezegd viel het een beetje tegen qua hertjes.................maar ja.
De paddenstoelen en de vos maakte dat weer volledig goed.
Paddenstoellen op het Middenveld
We trokken door het Middenveld richting Klompenpan waar we toen de vos met jongen gezien hadden.

Helaas zagen we daar geen vos.


We liepen van Klompenpan richting Groot Zwarteveld en vlak bij de keet (punt van het verbrede - Zwarteveld Kanaal) kwam de vos onze richting in.

Hij had ons duidelijk gezien en ging gewoon rustig zijn eigen gang.
Hij stak de weg over (nog duidelijk mistig op de achtergrond)



Hij liep langs de keet en was alleen bezig zijn territorium af te bakenen.

Afhankelijk van het voedselaanbod in het territorium zal de hoeveelheid individuen en het aantal geboorten aangroeien of afnemen. Op die manier is de vos perfect in staat om zonder hulp van buitenaf het aantal individuen te regelen zonder een bedreiging of verstoring voor de andere aanwezige dieren of de mens.
In een woest gebied, bijvoorbeeld het hooggebergte kan een territorium 1.200 ha groot zijn. In onze streken, weide, park afgewisseld met dorp of stad is zijn territorium veel kleiner, maximum 110 ha.

Geur en geluiden als communicatiemiddel
Vossen bakenen hun territorium af met een geurspoor. Geuren zijn naast lichaamstaal en geluiden dan ook een belangrijk communicatiemiddel in de vossenwereld. De vos beschikt over een paar geurklieren. Die klieren verspreiden een geur eigen aan het individu waarmee de vos bewust of onbewust zijn aanwezigheid wil bekendmaken.

Celina vroeg wat het geluid was van een vos (moest het antwoord schuldig blijven) en heb het even op internet opgezocht.

Vossen hebben een repertorium van geluiden gaande van een schreeuwerig hees gehuil tot een
wow-wow geblaf van de moertjesvos. Dit geblaf produceert zij vooral in de paartijd (december, januari) om mogelijke partners te lokken. Een vossenpaar is monogaam en blijft jaar na jaar trouw aan elkaar, tot een van de partners wegvalt.
Ze nemen bepaalde lichaamshoudingen aan, om te communiceren met soortgenoten. Ze stellen zich speels, agressief, onderdanig of superieur op. Een angstige vos legt zijn oren naar achteren en maakt zich klein tegenover een soortgenoot.

We staken het Groot Zwarteveld over en ook daar zagen we een vos (in de nevel en enkele damhertjes).
De vos was op een te grote afstand om er een foto van te maken.
Bakkie! ......met uitzicht over het Schuster Kanaal




Ik had dit (niet deze foto) al eens eerder geplaatst.

Veel mensen denken dat alle muizen knaagdieren zijn. De Spitsmuis is geen knaagdier. Hij komt uit de familie van zoogdieren uit de orde mollen en spitsmuizen. Deze familie bestaat uit ongeveer 400 verschillende soorten. Dit is één van de grootste zoogdierfamilies. De Spitsmuizen zijn kleine muisachtige dieren met een spits toelopende snuit. Ze hebben korte poten, kleine ogen en een goed ontwikkeld gehoor en reukvermogen. Tevens zijn ze kortharig en bruin tot grijs van kleur. Ze leven vaak alleen en zijn zowel overdag als 's nachts actief. Je hebt insecteneters en alleseters.
Bosspitsmuis
Dwergspitsmuis
Huisspitsmuis
Tuinspitsmuis
Veldspitsmuis
Wimperspitsmuis
Waterspitsmuis
Tweekleurige bosspitsmuis
Eenden (Schuster Kanaal)

Hoeveel soorten paddestoelen zijn er?
In Nederland zijn er rond de 3500 soorten paddestoelen, d.w.z. alleen de soorten met vruchtlichamen groter dan à 2 mm. Die noemen we Macrofungi. Dat is meer dan het dubbele van het totaal aantal soorten planten in Nederland. Het totaal aantal soorten schimmels (dus ook diegene met kleine vruchtlichamen, de z.g. Microfungi) ligt veel hoger. Dat zijn er alleen al in Nederland vele duizenden en op de gehele wereld misschien wel 100.000. Vele soorten zijn nog onontdekt.


Panneland - Vogelenzang

Zaterdag 26 juli - Ingang Panneland
Op het parkeerterrein barst het van de konijnen.
Ze hebben daar zo'n beetje alle kleuren van de regenboog.
Het lijkt wel of iedereen hier zijn of haar konijnen dumpt.
We gingen bij Panneland bij de ingang rechts af (Oosterduinpret) en qua paddenstoelen was dat geen verkeerde keuze bleek achteraf.
Door het vochtige weer van de afgelopen tijd zag je veel schade van naaktslakken aan de paddenstoelen.

Stuifzwammen en bovisten
Stuifzwammen en bovisten behoren tot de buikzwammen, net als de nestzwammen, aardsterren. Het is een heterogene groep, die als gemeenschappelijk kenmerk het feit bezitten dat de sporen worden gevormd binnenin het vruchtlichaam, dus niet in rechtstreeks kontakt met de lucht. Pas als de sporen rijp zijn opent het vruchtlichaam zich en kunnen de sporen door de wind worden verspreid.



Plaatjeszwammen (orde Agaricales) zijn paddenstoelen zoals de meeste mensen zich een paddenstoel voorstellen: met een hoed en steel, en aan de onderkant van de hoed de plaatjes (ook wel lamellen genoemd) waarop de sporen worden gevormd. De plaatjes zijn zodanig aan de hoed gehecht, dat de sporen er tussendoor naar beneden kunnen vallen. Eenmaal onder de hoed aangekomen, worden ze door de wind meegenomen en verspreid.


Ik weet niet welke vlinders dit zijn (boven: een bont zandoogje?)

Op het Vinkenveld kwamen we deze damherten tegen.
Sterk gespikkeld en een heel mooi vers gewei.




Het blijft een genot om herten in de vrije natuur te zien.





Een karper?
Deze vis liet zich even een gedeelte boven water zien , maar onder water was hij niet waar te nemen. (Oosterduinpret).

Houtzwammen of Polyporen
Houtzwammen, de naam zegt het al, hebben iets met hout te maken: ze groeien op hout (tenminste, meestal) en ze hebben vaak ook een houtige consistentie. Je vindt ze op dode en levende bomen, sommige zijn (agressieve) parasieten, andere zijn afbrekers van dood hout.
De variatie is enorm, van simpele hoedjes die zijdelings op het hout zitten, zoals de eenjarige elfenbankjes, tot reusachtige en zware tonderzwammen, die vele decimeters in omvang kunnen worden, en meerjarig zijn.


Het kiemvlies van houtzwammen is naar beneden gekeerd, en zit dus aan de onderzijde van de vruchtlichamen. Het oppervlak is vergroot in de vorm van fijne tot grove gaatjes, of onregelmatige plooien en geulen, soms doolhofachtig of lijstvormig. Deze laag is stevig met het vlees van de zwam verbonden, in tegenstelling tot de buisjes van boleten, die over het algemeen zacht zijn en gemakkelijk van het vlees te scheiden.






















Deze Blauwe Reiger had er geen moeite mee om te poseren.











Omdat er onweer dreigde verlieten we het AWD (het romelde al in de verte)
Maar het is die dag droog gebleven (hier)