Burlen van de Damherten AWD Amsterdamse waterleidingduinen

Het regent een beetje...dus ik neem voor de zekerheid maar een paraplu mee..ik heb een mooi kleintje...maar hij is niet te vinden.Dus neem ik maar de grote plu mee!
Ik heb vandaag de tijd...dus ik wil ondanks de regen..en het donkere weer...Even gaan genieten van de Bronst 2009.

Tamme kastanjes zijn eetbaar. Gekookt of
gepoft. Je kunt er kastanjepuree van maken. Of
een lekkere kastanjetaart.
Wilde kastanjes eten we niet. Die smaken
bitter. Maar dieren zijn er gek op. Herten,
schapen, wilde zwijnen, bosmuizen: ze
eten hun buik vol. Kastanjes zijn heel
voedzaam.
Het onderhoud:
Waterleidingbedrijf Waternet is feitelijk ook een natuurbeheerder door de verantwoordelijkheid voor het beheer van de waterleidingduinen.
Hier is iemand van het watenet bezig om de roosters vrij te maken van blad en takken.
Het valt me altijd op dat de medewerkers in het AWD altijd vriendelijk hun hand opsteken....ondanks de vele bezoekers.....Petje af!

Op het Eendenvlak hoor ik geen burlen..en het is er erg rustig...geen fotografen en bijna geen hert te zien of te horen.
Alleen dit damhert..aan de buitenkant van het bos.

Ik doe een bakkie op een mooie afstand.

Maar ik denk dat hij mijn aanwezigheid niet kon waarderen.
En hij loopt...terwijl ik wat eet..het bos in.

Ik ga even kijken in het bos of er nog damheten staan..

Hier en daar staan er damherten....Maar veel minder dan verleden jaar..toen stonden er regelmatig om de tien meter wel een damhert.
Dit hert is gelukkig niet verstoord...want ik had hem verleden keer op de zelfde bronstkuil gezien.
-
Ik hoor ver in het Middenveld burlen en ik loop daarheen...Op een gegeven moment ga ik door dicht struikgewas en bos..Ik moet dieper bukken dan normaal....mijn paraplu zit in mijn rugtas...en de steel steekt nogal uit.

Ik blijf er ook regelmatig door steken.

Erg lastig..maar ja.

Op een gegeven moment denk ik.."verrek..ik blijf geen één keer meer steken aan mijn plu.

Ik haal mijn rugtas eraf..en ik zie tot mijn stomme verbazing dat mijn plu weg is.

Ik heb nog even gezocht.....niks!..foetsie dus.

Als U dus een plu vind..in dicht struikgewas....hang hem maar bij ingang panneland :)

Of als U een hert ziet lopen..met een zwarte plu...

Het lijkt nu snel...maar ik sla een heel tijdje over....En ik zit weer aan de koffie.

En wat loopt er op mijn rugtas?

.....Een
Wants? ..Een Zuringwants (...bedankt klaproos)
Wantsen komen wereldwijd voor op het land en in zoet en brakwater, niet in poolgebieden en in zee. Alle wantsen hebben een zuigsnuit en leven van uitzuigen: planten, zaden, andere insecten, of parasitair op andere dieren. Het komt soms voor dat plantetende soorten, althans de zwangere vrouwtjes, andere insecten grijpen om proteïnen te verkrijgen voor de ontwikkeling voor de eitjes. De meeste soorten wantsen leven van plantensappen, maar een aantal soorten jaagt actief op prooien, zoals veel in of op het water levende soorten. Veel wantsen zijn zeer goed gecamoufleerd en hoewel er tienduizenden soorten zijn waarvan er 617 (inventarisatie 2005) in Nederland voorkomen hebben vrij veel mensen er nog nooit een gezien. Wantsen hebben zich aangepast aan allerlei biotopen op het land, sommige hebben zich geëvolueerd voor een leven onder water, maar er zijn ook soorten die de oppervlaktespanning kunnen manipuleren en óp het water leven, soms zowel zoet water als brakwater.

Nee dit insekt..had ik ook nog nooit gezien.
Ik ga terug naar het Eendenvlak...ik hoor burlen.

Ik ga een stukje het bos in..er staat een mooi damhert.

Nee....Damherten!

Ze staan te burlen..en zetten hun geur af aan de takken..regelmatig besprenkelt hij
een ondiepe kuil (bronstkuil) met urine . Zo wacht hij op de hinde's.

Hier is een damhert bezig om zijn kuil te verdiepen...met zijn poten...

Het gaat er dan even wild aan toe..

Met zijn gewei gooit hij zand omhoog..dat besprenkelt is met zijn urine...Parfum..voor de hinde's..

Hij gooit wild het zand..met zijn gewei de hoogte in....een prachtgezicht.

helaas is het er erg donker..en ik moet behoorlijk inzoomen...dat gaat met mijn cameraatje ten kosten van de kwaliteit.

Maar wat kan mij dat op dat moment bommen!....

Hij komt tot rust in de bronstkuil...en ook hij hoort het burlen en de gevechten..een stuk verder in het bos.

Hij kijkt even mijn richting in..

Bedankt hé..

Het regent op de terugweg..en ik denk weer aan mijn plu..

In gedachte...loop ik bijna dit damhert voorbij...Hij zit nog geen twee meter van het pad..gelukkig..want het is al zo donker (door de miezer) dat ik normaal gesproken geen foto's meer zou nemen..maar met deze afstand is dat een ander verhaal.

Een mooie bronstwandeling...de bronst is nu aardig op gang.