zaterdag 10 januari 2009

Winter Vos

Omdat we morgen met Bart,Gertjan en Ronald naar het AWD ingang Panneland gaan , kies ik nu dan voor ingang De Zilk.
Het is heel koud -7 Graden. Maar het voelt zelfs nog kouder dan dat.
Het is allemaal prachtig wit.....Dus dat beloofd wat!
Ik heb vandaag zoveel moois gezien!
Ik bleef foto's schieten.Dus vandaag een lange versie! ;)

De zon komt langzaam door op het Palmveld.
Gelukkig maar want ik heb het koud.
Vooral mijn spijkerbroek voelt heel koud aan.
Geeft dit wel genoeg isolatie?
Een mooie gloed hangt boven het Palmveld.
Het is allemaal zo mooi.....Alles wil je bijna fotograferen.
-5 kunnen de koeien best verdragen maar of ze het nu met -7 nog lekker vinden?
Ik kies de route langs het Vossenvlak , een smal paadje die langs een rustgebied loopt.
je moet daar wel klimmen.
Ik probeer zo rustig en zachtjes mogelijk te lopen.
Het kraakt onder me voeten en ik denk dat ik op 100 meter nog makelijk te horen ben.
Nee...het is bijna geen doen , alles is bevroren en de hobbels gaten en afdrukken zorgen ervoor dat het ook belangrijk is om naar de grond te kijken.
Met een beetje geluk kom ik toch nog wat tegen.

Spiegel.
En dan kom ik net over het Nieuw Kanaal dit groepje hinde's tegen.
Ze kijken me aan en ik blijf op enkele meters afstand stil staan.
Ze zijn zelfs zo rustig dat ze ook nog de tijd nemen om te bokken.
Heel rustig lopen ze de dekking in.
Ik zou bijna in staat zijn om ze te bedanken.
Wat een rust straalt dit uit.
Een mannetjes zaagbekeend is net als ik op dit moment alleen in de natuur.
En dan zit er een vogeltje telkens een paar meter voor me in het gras.
Wat voor een vogeltje zou dit wezen?
Een soort kuifmeesje?
Jammer dat ik niet altijd weet wat voor een vogels het is.
Hoewel ik er wel steeds meer leert kennen.
-
Via een reactie van maha *weet ik nu dat het om een Matkop (Parus Montanus)gaat.
Gelijk even opgezocht en ja hoor!
Maar ook las ik over Groningen en Matkop het volgende.
De Matkop onbreekt vrijwel geheel in Groningen, Noord-Friesland, Noord-Holland ten noorden van het Noordzeekanaal, op de Zeeuwse eilanden, de weidgebieden rond de rivier de Eem en die tussen Kampen en Zwolle. De Matkop wordtd wel op de Waddeneilanden gezien, maar voor zover bekend broeden ze er niet.
De website van maha.
Er staat een groepje herten op een berg bij het Eiland van Rolvers.
Dit is zo moooooi!
En dan kom ik weer zo'n ding tegen die we eerst ook vonden op het Middenveld.
Deze vind ik op het Groot Zwarteveld.
Wat het is weet ik nog steeds niet.
Het lijkt dat het ijzerdraad die diagonaal loopt verbrand is.
Op het Groot Zwarteveld loopt een proef met moeflons.
Ook loopt er een damhert tussen.
Er zijn gaten gezaagd in het ijs voor de beesten.
De moeflon is het kleinste wilde schaap. Beide geslachten hebben horens. Vooral bij oude rammen zijn de horens indrukwekkend, ze krullen om achter de oren en kunnen 85 centimeter lang worden
Bovendien hebben de rammen in de wintertijd een opvallend lichtgekleurd "zadel", witte "sokken" en snuit en een donkere nek, schouders en bovenbenen. 's Zomers zijn deze tekeningen minder duidelijk zichtbaar. Bij oudere mannetjes zijn het zadel en de snuit lichter van kleur. Vrouwtjes en jonge mannetjes hebben een roodbruine tot chocoladebruine vacht met een wittige buikzijde. De vacht is vrij kort.
De moeflon wordt 110 tot 130 centimeter lang, met een zes tot tien centimeter lange staart. De rammen worden groter dan ooien: de ram heeft een gemiddelde schofthoogte van 75 centimeter en een gewicht van 35 tot 50 kilogram, terwijl de ooi een gemiddelde schofthoogte van 65 centimeter en een gewicht van 30 tot 40 kilogram heeft.
De laatste natuurlijke populaties zijn bedreigd en bestaan uit nog enkele honderden dieren; de elders uitgezette kudden floreren echter.
Aan het eind van het Groot Zwarteveld.......
Dit mooie watertje.
Op het Rechte Schuster Kanaal zie ik wilde zwanen.
Zijn het nu Wilde of Kleine zwanen?

-Kleine zwanen hebben kinderkopjes
De kleine zwanen hebben een hoog voorhoofd en een ronde kop waardoor ze er heel vriendelijk uitzien. Je zou ze, ook al is het wat overdreven, kunnen aanduiden als kinderkopjes. Als u de snavel goed te zien krijgt let dan op de scheiding van geel en zwart. Bij kleine zwanen loopt die scheiding verticaal Het geel lijkt in de verte wel wat op een vierkant.

-Wilde zwanen hebben punthoofden
De wilde zwanen hebben een kop waarbij de bovensnavel in rechte lijn overgaat in de kop. Het zijn echte punthoofden en ze hebben ook een veel markantere uitstraling. Ronde kinderkopjes zijn kleine zwanen en punthoofden zijn wilde zwanen, stamp het in uw geheugen! Wilde zwanen hebben niet alleen een punthoofd, ook het geel op de snavel loopt uit in een punt waardoor een schuine scheidslijn van geel en zwart is waar te nemen.
Het zijn dus echt Wilde Zwanen!

En dan komen er een jogger en enkele passanten aan die de vos niet zien en gewoon doorlopen.
Hij is nu duidelijk te zien.
Hij ziet mij ook.......
En probeert weg te komen.
Hij duikt het struikgewas in en ik ben hem kwijt.
Ik loop wat door en bij een open stuk wacht ik tot hij het struikgewas uit wil komen.
En...Ja hoor daar zie ik hem weer ten tonele komen.
Hij is helemaal geficteerd op een muis of zo.





























Hij moet me onderhand wel weer gezien hebben.
Maar hij accepteert de afstand.
Hij is echt een heel tijdje zoet om dat muisje te vangen.
Op deze foto zie je goed de concentratie en de felheid in zijn ogen.
Zo sta ik onderhand al een heel tijdje naar hem te kijken.
Maar nog steeds geen bingo zo te zien.
Als ik expres mijn voet verzet en het krakende gras duidelijk te horen is.
Kijkt hij even op en gaat daarna weer vrolijk verder met de jacht.

Ik besluit op een gegeven moment om weg te gaan.
Later heb ik daar wel spijt van...want het is genieten geblazen om zo'n beestje bezig te zien.
En hij had zo te zien weinig moeite met me.
Maar ja...volgende keer gewoon een bakkie koffie ter plekke doen.
Zandvoort.
Reiger en hertjes in de duinen.
In het Waterdennebos is het beduidend donkerder.
dag en nacht verschil.
Weer denk ik even een vos te zien....nee hoor het is een konijntje.
Zo denk ik een stukje verder dat er een marterachtige oversteekt.
Ik heb geen foto maar het bewoog zich in een vloeibare beweging over het pad.
Helaas kom ik daar nooit meer achter.
Deze (is dit al een pink?) dronk nog bij zijn moeder.
Lekker hoor zo'n slokje warme melk.
Kramvogels of Koperwiek?
Weet nu van maha dat het om Kramsvogels gaat.
Oosterkanaal.
Een superdag in het AWD!
En nu gaan schaatsen zoals beloofd!
Anja en Celina op het ijs.
s'Middags moest ik even gaan schaatsen met Anja en Celina in de polder. En dan terug naar huis over Wassenaar.
Watersnip.
Watersnippen zijn broedvogels van vochtige open terreinen met een weke bodem, zoals veenmoerassen. Met hun lange en uiterst gevoelige snavel sporen ze op en in de bodem naar allerlei kleine diertjes. Dat werkt echter alleen als die bodem vochtig en zacht is; in een harde bodem kan hij zijn voedsel niet bereiken. Op de grond zijn watersnippen uitstekend gecamoufleerd. Het is dan ook vooral in vlucht dat watersnippen opvallen. Het typische 'drummen' van watersnippen - een duikvlucht waarbij de stijve buitenstaartveren een resonerend geluid maken, als van een geit - is helaas steeds minder te horen in Nederland. De in Nederland broedende watersnippen zijn trekvogels die in Zuid-Engeland en Zuidwest-Europa overwinteren
Watersnip op zoek naar wat eetbaars.
Konikspaarden
Groenlanden - 18 maart 2008 is weer een transport van konikspaarden verhuis. Een kudde van twaalf merries en veulens is vanuit de Groenlanden en de Oude Waal verhuisd naar natuurgebied Mei­jendel, in de duinen bij Wasse­naar. De twaalf zijn geboren en getogen in de Ooijpolder.

Door grassen en duindoorns weg te halen, wil Staatsbosbeheer bewerkstelligen dat bijvoorbeeld orchideeën - die baat hebben bij minder stikstof in de grond - terugkomen en dat er meer plaats is voor andere planten dan alleen duindoorns en gras.Daarnaast komt in de duinen bij Katwijk een nieuw dertig hectare groot begrazingsgebied, waar net als op Berkheide Schotse Hooglanders en Konikspaarden het gras kort moeten houden en structuur moeten brengen in het landschap.
Schotse Hooglander.
Een Schotse hooglander, ook wel Highland Cow, is een meestal roodbruin runderras dat oorspronkelijk uit Schotland komt. Naast roodbruine exemplaren komen ook zwarte, blonde, roan (bruin/zwart gestreept) en -heel zelden- witte exemplaren voor. Schotse hooglanders hebben grote horens.
Een volwassen stier weegt 800 kilo en een koe 500 kilo. Schotse hooglanders kunnen tot wel achttien jaar oud worden. En in die tijd kan een koe tot wel vijftien kalveren ter wereld brengen.
Wilde Zwanen - Wassenaar
De wilde zwanen die in Nederland overwinteren komen uit Fenno-Scandinavië en Noord-Rusland. Het aantal overwinterende wilde zwanen wordt sterk beïnvloed door het winterweer in de andere overwinteringsgebieden, zoals Denemarken en Noord-Duitsland. Nederland ligt namelijk aan de zuidwestgrens van het Europese winterareaal. Sinds 1970 is het aantal overwinteraars toegenomen. Deze toename houdt waarschijnlijk verband met de jaarlijkse toename van de broedvogelpopulatie in Noorwegen, Zweden en Finland.
Deze Houtduiven zaten heerlijk te eten van de spruiten , er kwam een poes aan dus hielden zij zich schuil in de boom.