Grote groepen (Roedels) Dama dama AWD

Vandaag was ik kwart voor acht in het AWD en het was nog behoorlijk schemerig.
Al snel kwam ik de mannetjes damherten tegen. Ze liepen in het bos/rand duin Vinkenveld.
Voor het mooie was het nog te donker.
Ze bleven rustig staan op een metertje of vijftien afstand.

Damherten leven in gescheiden roedels. Na de paartijd leven de volwassen mannetjes in aparte vrijgezellengroepjes, terwijl de vrouwtjes (hinden) met hun nakomelingen van dit en voorgaande jaar in groepjes van vijf tot zeven dieren leven. Een hindenroedel wordt geleid door een dominant vrouwtje. Jonge mannetjes blijven meestal bij zo'n groep tot ze twintig maanden oud zijn, waarna ze trekken naar de vrijgezellengroepjes. Op open voedselrijke gronden kunnen de roedels zich samenvoegen tot groepen van tot wel tachtig dieren. In sommige (meestal meer open) gebieden komen het gehele jaar door gemengde roedels voor. Het damhert is buiten de bronsttijd niet territoriaal, en de woongebieden overlappen vaak. Het woongebied van de mannetjes is vaak groter dan dat van de hinden.
Ik heb ze onderhand al zoveel gezien....maar het blijft een prachtgezicht.

Een spitser.

Oefening baart kunst.

En dan trekken de mannetjes het duingebied in.

Als ik dan verder loopt kom ik deze grote groep hindes tegen.

Ik loop met een grote bocht om ze heen en steek een stukje verder het water over.

Als ik aan de overkant loopt zie ik de grote groep hindes over het water springen.

Waarschijnlijk lopen er bezoekers die te dicht willen naderen en zodoende zoeken de hertjes de dekking van het bos op.

Je ziet op de foto nog enkele hertjes die nog moeten springen.

Er zijn er die halen de overkant , en er zijn er die er bewust gewoon inspringen.

Een hertje kan zich bij zo'n sprong nog lelijk bleseren.

Even de foto met de pc ingezoomd.

Ik kom ook regelmatig herten tegen die mank lopen.

Rechts het rustgebied Eiland van Rolvers.

Eiland van Rolvers.

Begin 1900 woonde hier de familie Rolvers.

Pieter Rolvers is geboren in 1853 (21 december) in Bloemendaal Wijk C (=Vogelenzang). Hij verhuisde in 1882 naar de gemeente Zandvoort (waarschijnlijk ergens in de Waterleidingduinen). In de geboorteakten van de kinderen die daar zijn geboren staat "huis in het duin, genaamd Kromboomsveld". Deze naam is nog te vinden op de huidige plattegrond van de Waterleidingduinen, vlak bij de aanduiding "Eiland van Rolvers".

Damhertjes

Dit zijn geen herten , ook al lijken ze er wel op. Nee het zijn schapen.....Moeflons.

Vooral de jongste Moeflons zien er heel apart uit.

Kromboomsveld.

Een smal pad die me eerst langs het riet stuurt en daarna moet ik door struikgewas en scherpe duindoornstekels. Een tijdje geleden heb ik na een wandeling bij Anja twee doornnaalden uit haar been gehaald. De duindoorn (Hippophae rhamnoides) groeit goed op arme zandgrond dus komt hij veel voor in het AWD. Ik twijfelde op een gegeven moment of het niet beter was om terug te gaan maar besloot om maar door te gaan. Als je eenmaal zo ver het struikgewas inloopt ga je niet snel meer terug.

Gelukkig viel het mee en kwam ik al snel in open ruimte. Ik kwam uit het struikgewas met schrammen over mijn handen en ik voelde de plekjes branden onder mijn spijkerbroek.

Denk dat ik deze routte niet snel meer zal nemen.

Nu had ik (Links) een mooi uitzicht over het verboden gebied Eiland van Rolvers.

Rechts - Gebied Kromboomsveld

Heb hier even een tijdje gezeten........het is een schitterend uitzicht vanaf deze berg.

Vossenstront en prooisporen op Kromboomsveld.

Voedsel van de Vos.
Dit bestaat normaal voor het grootste deel uit kleine knaagdieren (woelmuizen, ratten etc.). Een vos eet jaarlijks vele honderden kleine knaagdieren. Het aandeel aan woelmuizen als basisvoedsel van de vos varieert al naar gelang het gebied. De vos is boven alles een opportunist, die het liefst, met een minimum aan inspanning, die prooien vangt die het meest voorhanden zijn en het gemakkelijkst dus te vangen zijn: dit zullen vrijwel altijd kleine knaagdieren zijn. Voor het optreden van myxomatose vormde het konijn in veel streken zeker zijn voorkeursprooi en maakte zo een belangrijk, zoniet het belangrijkste, deel van zijn voedsel uit. De vos vangt bij gelegenheid ook grote prooien: hazen, fazanten, korhoenders, jonge reekalfjes en allerlei gevogelte. Ondanks de relatieve zeldzaamheid waarmee dit soort prooiengevangen wordt, worden deze gevallen van predatie telkens weer in de (jacht-) literatuur naar voren gebracht. Op het menu van de vos komen echter talrijke andere prooien voor: kleine zoogdieren (ook muskusratten), vogels en eieren, vissen (bij gunstige omstandigheden is de vos een handige visser), hagedissen, insecten (sprinkhanen, mestkevers, meikevers en hun larven, wespenraten), kadavers (de vos speelt een gote rol bij het opruimen van kadavers), regenwormen en slakken. Ook plantaardig voedsel (in mindere mate) komt op het menu van de vos voor: kersen, bosbessen, druiven, bramen (zwarte uitwerpselen), rijpe pruimen enbessen van asperges, een enkele maal een korenaar, maiskolf, gras en mos. De taaie kruiden worden vrijwel intact met de uitwerpselen uitgescheiden. Het belang van het plantaardige deel van de voeding van de vos moet beslist niet onderschat worden.

Op het Eiland van Rolvers.